افزایش 4میلیون نفری تماشاگران تئاتر در دولت نهم

تماشاگران تئاتر با 4 میلیون نفر افزایش در دولت نهم نسبت به آخرین سال دولت هشتم همراه بوده است.

به گزارش شبکه ایران، افزایش 4 میلیون نفری تعداد تماشاگران تئاتر ایران طی 4 سال اخیر نوید بخش تحقق شعار تئاتر برای همه طی سال‌های اخیر است.

طبق گفته‌ معاون هنری وزیر ارشاد در مراسم اختتامیه بیست‌وهفتمین جشنواره بین‌المللی تئاتر، تنها در طی یک سال، آمار 4 میلیون نفری تماشاگران 2 میلیون نفر افزایش نشان داد. یعنی تعداد تماشاگران از 4 میلیون نفر در سال 86 به شش میلیون نفر در سال 87 افزایش یافت.

بر خلاف تصوری که طی سال‌های گذشته تئاتر را هنر خواص و سینما را هنر عوام معرفی می‌کرد، افزایش آمار تماشاگران بیان‌کننده این مطلب است که توجه مدیران هنری و هنرمندان به اقتضائات فرهنگی ایرانی و از سوی دیگر تعامل جدی مدیران هنری دولت با هنرمندان می‌تواند حضور داوطلبانه و توام با رغبت عموم مردم به عنوان تماشاگر را در پی داشته باشد.

این شرایط از یکسو زایش یک نسل جدید تئاتری در جشنواره‏هایی مانند عدالت و امید را در پی‏داشته و از دیگر سو به استفاده از استادانی که در سال‏های پیشتر کناره‏گیری کرده بودند، انجامیده است.

حضور مجدد پیشکسوتانی چون قطب الدین صادقی، بهرام بیضایی، علی رفیعی، حمید سمندریان، اکبر زنجانپور، علی رضا نادری، فرهاد آییش، منیژه محامدی و ده‏ها هنرمند پیشکسوت عرصه تئاتر و ورود چندین بازیگر سینما و تلویزیون از جمله بیژن امکانیان، ترانه علیدوستی، شهاب حسینی، آتنه فقیه نصیری، صابر ابر و...به صحنه تئاتر در سال‏های اخیر با اقبال عمومی مردم رو به رو شد و آمار مخاطبان تئاتر را نسبت به گذشته افزایش داد.

در این دوره همچنین پرفروش‏ترین تئاتر تاریخ ایران روی صحنه رفت و اکبر عبدی پس از دوری 5 ساله با بازگشت به تئاتر «اکبر آقا آکتور تئاتر» را با فروش ۱۲۷ میلیون تومانی و کسب عنوان پرمخاطب‏ترین نمایش سال‌های اخیر کارگردانی کرد.

یا شاید استقبال بی‏سابقه مردمی از بیست‌و‌هفتمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر یکی از این موارد بود که ازدحام بیش از حد جمعیت کار را برای مسوولان سخت کرد و آنها را به اندیشیدن تدابیر جدیدی واداشت.

اما تحقق این رکورد بی‏سابقه از سر اتفاق نبوده و در این میان مدیریت معاونت هنری وزارت ارشاد با طراحی برخی برنامه‏ها و تدابیر توانسته این رکورد را محقق کند.

ارتقا سطح بودجه به چهار برابر یکی از این عوامل است. توجه به مقوله تمرکز زدایی از تئاتر تهران و فعال‏سازی تئاتر بومی در شهرستان‌ها نیز باعث شد بسیاری از سالن‏های خاک خورده دوباره باز شود و جوانترها با نگاه به شرایط محلی، توجه مردم را جلب کنند.

ساماندهی فعالیت‌های جشنواره ای و تعاملات بین‌المللی از دیگر عوامل است. مثلا جشنواره عدالت و امید در یک بازه زمانی طولانی در پی آن بود که با مدد اساتید برجسته تئاتر، به استعدادهای بازیگری تئاتر در شهرستان‏ها ارتقای تکنیکی داده و از آنها حمایت کند. حضور مؤثر و چشمگیر تئاتر ایران در عرصه بین‌المللی و جشنواره‌های مختلف داخلی و خارجی گام‌هایی دیگر بوده است.

برخی رویکردها و تدابیر تازه مانند توجه به اجراهای عمومی، احیای انجمن هنرهای نمایشی ایران و بازسازی تئاترهای قدیمی هم تا اندازه زیادی به این رکورد کمک کرد.

همچنین پرداختن به مضامین دینی و تئاتر خیابانی، بیمه تکمیلی خانواده تئاتر، بازسازی تالارهای نمایشی، توجه به مقولات تحقیقی و پژوهشی برپایی جشن‌های اردیبهشت تئاتر در ‎ 30استان کشور و ...از مهمترین برنامه‌هایی است که طی سال‌های اخیر حرکت در مسیر شعار « تئاتر برای همه» را تسهیل بخشیده است.